H λήψη στατινών περιορίζει τη θνησιμότητα από πνευμονία

H λήψη στατινών, των φαρμάκων που μειώνουν τη χοληστερόλη, μπορεί ενδεχομένως να εμποδίσει το θάνατο ανθρώπων από πνευμονία, σύμφωνα με έρευνα Βρετανών ειδικών.
Οι ερευνητές δεν δηλώνουν οτι κάποιος θα πρέπει να λαμβάνει στατίνες για την προστασία του σε περίπτωση πνευμονίας. Αντίθετα, δηλώνουν οτι τα αποτελέσαμτα υποδεικνύουν οτι μπορεί να αξίζει περαιτέρω έρευνα για να διαπιστωθεί αν θα πρέπει να δίνονται στατίνες σε ανθρώπους με σοβαές λοιμώξεις που έχουν διαγνωστεί με πνευμονία.
Οι ερευνητές, από το London School of Hygiene and Tropical Medicine, ανακάλυψαν οτι ο κίνδυνος θνησιμότητας στην εξάμηνη περίοδο μετά τη διάγνωση της πνευμονίας ήταν σημαντικά χαμηλότερος σε όσους ήδη λάμβαναν στατίνες σε σχέση με όσους δεν λάμβαναν. Προηγούμενες έρευνες υπέδειξαν οτι οι στατίνες μπορεί ενδεχομένως να σχετίζονται με καλύτερη εικόνα μετά από βακτηριακή μόλυνση. Τα ευρήματα υποδεικνύουν οτι τα συγκεκριμένα φάρμακα μπορεί ενδεχομένως να προστατεύουν από τη θνησιμότητα ασθενείς με πνευμονία.
Οι στατίνες συνταγογραφούνται ευρέως για τη χοληστερόλη LDL, παράγοντα κινδύνου για καρδιοπάθεια και θεωρούνται από τα πιό πετυχημένα χάπια στην πρόληψη καρδιακών προσβολών και εγκεφαλικών επεισοδίων. Ο ερευνητής Ian Douglas, δήλωσε οτι αποτελούν εύκολη παρέμβαση όσον αφορά τη χορήγηση. Δεδομένου του χαμηλού ενδεχομένως αριθμού που χρειάζεται για την αντιμετώπιση, για να εμποδιστεί ένας θάνατος όπως υποδεικνύει η έρευνα, εκτιμά οτι υπάρχει λόγος να πραγματοποιηθούν τυχαιοποιημένες δοκιμές στατινών σε ανθρώπους με σοβαρές λοιμώξεις, για να διαπιστωθεί αν μια απλή και πρακτική παρέμβαση την ώρα της διάγνωσης της πνευμονίας έχει ωφέλιμη επίδραση.
H ερευνητική ομάδα, της οποίας η έρευνα θα δημοσιευτεί στο περιοδικό ‘British Medical Journal’, xρησιμοποίησε στοιχεία από ιατρικά αρχεία στη Βρετανία, για να εντοπίσει χρήστες στατινών.
Στη συνέχεια ταίριαξε κάθε χρήστη στατινών, που ήταν άνω των 40 ετών όταν του συνταγογραφήθηκαν στατίνες - μεταξύ του 1995 και 2006 - με μέχρι 5 μη χρήστες. Ασθενείς με ιστορικό πνευμονίας παρακολουθήθηκαν για 6 μήνες, για να διαπσιτωθεί αν πέθαναν και όπως ανακάλυψαν οι ερευνητές, ποσοσοτό 13% χρηστών πέθαναν σε σύγκριση με ποσοστό 20% μη χρηστών.
Ο ερευνητής σημειώνει οτι αφού η έρευνα εστίασε σε ανθρώπους που ήδη λάμβαναν στατίνες όταν εμφάνισαν πνευνονία χρειάζεται πλήρως τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή για να διαπιστωθεί αν η έναρξη στατινών στη διάγνωση έχει παρόμοιο αποτέλεσμα.

Πηγές: British Medical Journal’.

Πολλαπλή σκλήρυνση: Ύποπτες η χαμηλή βιταμίνη D και η μονοπυρήνωση

Οι πιθανότητες εμφάνισης πολλαπλής σκλήρυνσης μπορεί ενδεχομένως να είναι υψηλότερες σε ανθρώπους που έπασχαν από λοιμώδη μονοπυρήνωση και είχαν εκτεθεί σα χαμηλά επίπεδα ηλιακής ακτινοβολίας, υποδεικνύει νέα έρευνα από τη Βρετανία.
Η πολλαπλή σκλήρυνση (σκλήρυνση κατά πλάκας), είναι η πιο κοινή νόσος του κεντρικού νευρικού συστήματος σε νέους ενήλικες βόρειας ευρωπαϊκής καταγωγής, δείχνει η έρευνα. Επίσης τα περιστατικά πολλαπλούς σκλήρυνσης είναι περισσότερο κοινά σε υψηλότερο ύψος.
Ο Dr. George Ebers, από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, ανακάλυψε ότι η μονοπυρήνωση και η επίπτωση της έκθεσης σε λιγότερο έντονη ηλιακή ακτινοβολία συνδυαστικά, εξηγούσαν μέχρι το 72% της ποικιλομορφίας στην πολλαπλή σκλήρυνση που εμφανίζεται στη Βρετανία.
Η έρευνα, που δημοσιεύεται στο περιοδικό ‘Neurology’, έδειξε επίσης ότι η έκθεση στην υπέρυθρη Β ακτινοβολία, μόνο, εξηγεί το 61% της διαφοράς στα περιστατικά πολλαπλούς σκλήρυνσης σε όσους ζουν στις βόρειες και νότιες περιοχές της χώρας.
Όπως σημειώνουν οι ερευνητές, τα ευρήματα, συνδυαστικά με άλλα, οδηγούν στην πεποίθηση ότι υπάρχει ανάγκη να διερευνηθεί ο ρόλος της βιταμίνης D και της μονοπυρήνωσης και η σχέση τους στην παθογένεση της πολλαπλούς σκλήρυνσης.
Η ερευνητική ομάδα ανέλυσε ιατρικά αρχεία 56.681 περιστατικών πολλαπλούς σκλήρυνσης και 14.621 περιστατικά μονοπυρήνωσης για 7 χρόνια, καθώς και στοιχεία της ΝΑΣΑ για τις υπεριώδεις ακτίνες στη Βρετανία.
Δεδομένου ότι ο οργανισμός παράγει βιταμίνη D όταν εκτίθεται σε ακτινοβολία UVB, είναι πιθανόν η έλλειψη της βιταμίνης D να οδηγεί σε μη φυσιολογική αντίδραση στον ιό Epstein-Barr, εικάζει ο Ebers.
Ο ιός Epstein-Barr είναι ιός έρπητα που είναι εξαιρετικά συνήθης και στους περισσότερους ανθρώπους δεν προκαλεί συμπτώματα. Ωστόσο όταν οι έφηβοι ή οι ενήλικες προσβληθούν από τον ιό, μπορεί να οδηγηθούν σε λοιμώδη μονοπυρήνωση. Ο ρόλος του ιού στην πολλαπλή σκλήρυνση, αν υπάρχει, παραμένει ασαφής.
Η βιταμίνη D, επίσης παίζει ρόλο στο ανοσοποιητικό σύστημα. Χαμηλά επίπεδα βιταμίνης μπορεί ενδεχομένως να οδηγήσουν σε μ η φυσιολογική αντίδραση στον ιό Epstein-Barr, όπως λοιμώδη μονοπυρήνωση.

Πηγές: ‘Neurology’.

Τα υπολιπιδαιμικά φάρμακα είναι και αντιθρομβωτικά;

Μια πειραματική εργασία που δημοσιεύθηκε τελευταία στο εγκυρότατο ιατρικό περιοδικό 'Blood' φέρνει ένα νέο μήνυμα. Τα φάρμακα που ελαττώνουν την χοληστερίνη φαίνεται ότι παράλληλα καταπολεμούν τους θρόμβους που δημιουργούνται μέσα στα αγγεία.
Η θρόμβωση, δηλαδή το να πήζει το αίμα, είναι μια φυσιολογική διαδικασία που ο οργανισμός κινητοποιεί προκειμένου να σταματήσει μια αιμορραγία. Όμως η θρόμβωση όταν γίνεται αυτόματα μέσα στις αρτηρίες ή τις φλέβες αναίτια και χωρίς να έχει στόχο το σταμάτημα μιας αιμορραγίας τότε πρόκειται για μια σοβαρή παθολογική κατάσταση. Κατάσταση που εγκυμονεί μεγάλο κίνδυνο από την πρόκληση ενός καρδιαγγειακού επεισοδίου όπως είναι π.χ. το έμφραγμα, το εγκεφαλικό επεισόδιο ή θρομβοφλεβίτιδα καθώς και τα διάφορα εμβολικά επεισόδια από την απόσπαση ενός τμήματος του θρόμβου που με την κυκλοφορία του αίματος σφηνώνεται μέσα σε μία αρτηρία και την φράζει τελείως.
Υπολογίζεται ότι από τους θρόμβους που δημιουργούνται μέσα τις φλέβες χάνονται περίπου 6.000 άνθρωποι κάθε χρόνο στη χώρα μας, πολύ περισσότεροι από όσους σκοτώνουν τα τροχαία δυστυχήματα που μαζί με τις καρδιοπάθειες και τους καρκίνους αποτελούν μια από τις κυριότερες αιτίες θανάτου του πληθυσμού μας.
Σύμφωνα με αυτή την πειραματική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο 'Blood', μια ειδική πρωτεΐνη, η LXR, εμπλέκεται στο μηχανισμό της θρόμβωσης με το να σταθεροποιεί το θρόμβο και να ελαττώνει το μέγεθός του. Αυτή η ίδια πρωτεΐνη είναι γνωστό ότι επηρεάζει την τιμή της χοληστερίνης στο αίμα και κατά συνέπεια είναι δυνατόν με το να ελέγχονται φαρμακευτικά τα επίπεδά της να αποκτήσουμε ένα νέο ισχυρό όπλο κατά των θρομβώσεων τόσο των φλεβών όσον και των αρτηριών.
Η πειραματική αυτή μελέτη, εφόσον αποδειχθεί ότι έχει εφαρμογή στον άνθρωπο, θα προσδώσει νέα διάσταση στη μάχη κατά των θρομβώσεων και ιδιαίτερα των φλεβοθρομβώσεων.
Οι θρόμβοι που δημιουργούνται μέσα στις φλέβες αποτελούν έναν ύπουλο εχθρό, γιατί η διάγνωσή τους είναι δύσκολη όταν δεν εκδηλώνονται με σαφή συμπτώματα.
Καταστάσεις όπως η παχυσαρκία, η ακινησία, οι καρκίνοι και ιδιαίτερα των οργάνων της κοιλιάς, οι βαριές χειρουργικές επεμβάσεις, τα αντισυλληπτικά φάρμακα, η εγκυμοσύνη όταν συνοδεύεται από παθήσεις των φλεβών των ποδιών, καθώς και η καρδιακή ανεπάρκεια, θεωρούνται οι σοβαρότεροι λόγοι που προδιαθέτουν στο να αναπτυχθούν θρόμβοι μέσα στις φλέβες των ποδιών. Γενικότερα, κάθε κατάσταση που προκαλεί αργή κίνηση του αίματος μέσα στις φλέβες του ποδιού προδιαθέτει στο να αναπτυχθούν στο εσωτερικό τους θρόμβοι που τμήματά τους μπορεί να αποσπαστούν και με την κυκλοφορία του αίματος να φθάσουν στους πνεύμονες, οπότε εάν ενσφηνωθούν μέσα σε μια πνευμονική αρτηρία ή τους κλάδους της δημιουργούν σοβαρές και πολλές φορές θανατηφόρες πνευμονικές εμβολές. Πνευμονικές εμβολές, ως γνωστόν παρατηρούνται στις πολύωρες υπερατλαντικές πτήσεις των αεροπλάνων γι΄ αυτό άλλωστε συνιστάται ο επιβάτης να κινητοποιείται ανά ώρα, ιδιαίτερα εάν έχει κάποιο πρόβλημα υγείας που να προδιαθέτει σε θρομβώσεις των φλεβών των ποδιών.
Όταν επισημανθεί ο κίνδυνος δημιουργίας θρόμβου μέσα στις φλέβες των ποδιών τότε η χορήγηση αντιπηκτικών φαρμάκων αποτελεί οπωσδήποτε μια λύση. Αυτό όμως συνήθως γίνεται κατόπιν εορτής, δηλαδή όταν διαπιστωθεί το πρόβλημα, όταν έχει ήδη εκδηλωθεί πνευμονική εμβολή. Για το λόγο άλλωστε η δυνατότητα να χορηγεί ο γιατρός φάρμακα με δύο στόχους όπως η δυνατότητα ελαττώσεως της χοληστερίνης παράλληλα με την ελάττωση της πιθανότητας του να αναπτυχθεί ένας θρόμβος μέσα στο κυκλοφορικό σύστημα, ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο σε μια νέα εποχή, όπου τα εμφράγματα, τα εγκεφαλικά επεισόδια και οι θρομβώσεις των φλεβών θα υποστούν εντυπωσιακό πλήγμα.

www.iatronet.gr

Ένεση αντισώματος ίσως προλαμβάνει τις βλάβες του εμφράγματος

Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο

Μια ένεση που θα προστατεύει την καρδιά από τις συνέπειες ενός εμφράγματος ανέπτυξαν ερευνητές στη Βρετανία. Με την προϋπόθεση ότι θα χορηγείται μέσα στις πρώτες 12 ώρες από το συμβάν, η ένεση μπορεί να μειώσει έως και κατά 60% τις συνέπειες ενός εμφράγματος.

Εκτιμάται δε ότι η ένεση θα μπορούσε να αξιοποιηθεί τόσο σε περιπτώσεις εγκεφαλικών όσο και για την πρόληψη της απόρριψης μοσχευμάτων.

Εμφράγματα και εγκεφαλικά

Τα εμφράγματα και τα εγκεφαλικά προκαλούνται όταν η καρδιά ή ο εγκέφαλος παύουν να τροφοδοτούνται με αίμα (εξ αιτίας του φραξίματος των αρτηριών ή μιας αιμοραγίας) και ως εκ τούτου παύουν να λαμβάνουν το απαραίτητο για τη λειτουργία τους οξυγόνο.

Ωστόσο, η μεγαλύτερη καταστροφή του καρδιακού μυός ή του εγκεφάλου επέρχεται αργότερα, όταν η αιματική κυκλοφορία αποκαθίσταται. Ο ανθρώπινος οργανισμός είναι έτσι «σχεδιασμένος» ώστε να επιτίθεται στους ιστούς που υπέστησαν υποξία και η επίθεση είναι πραγματικά ανηλεής: δώδεκα περίπου ώρες μετά το έμφραγμα ή το εγκεφαλικό μια εκτεταμένη φλεγμονώδη αντίδραση προκαλεί έως και το 80% της παρατηρούμενης βλάβης των ιστών! Με άλλα λόγια, ο θάνατος ή η κακή ποιότητα ζωής των ασθενών που έχουν υποστεί ένα εγκεφαλικό ή ένα έμφραγμα οφείλεται σε αυτή την δεύτερη αντίδραση του οργανισμού στο αρχικό συμβάν.




Πώς δρα η ένεση

Η ένεση που ανέπτυξαν οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Λέστερ έρχεται να σταματήσει την φλεγμονώδη αντίδραση και ως εκ τούτου να περιορίσει σημαντικά τις μόνιμες βλάβες των εμφραγμάτων και των εγκεφαλικών. Ειδικότερα, η ένεση δεν είναι παρά ένα αντίσωμα ενάντια στην πρωτεϊνη ΜASP-2 (Mannan Binding Lectin-Associated Serine Protease-2) η οποία ευθύνεται για την ανοσολογική επίθεση που ακολουθεί τα εμφράγματα και τα εγκεφαλικά.

Σύμφωνα μάλιστα με τα πειραματικά αποτελέσματα των ερευνητών, τα οποία δημοσιεύονται στο τελευταίο τεύχος της επιθεώρησης Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS), δύο ενέσεις στην πρώτη εμβομάδα μετά το συμβάν αρκούν για να εξουδετερώσουν τη δράση της ΜASP-2.

Προς το παρόν, τα ευρήματα προέρχονται από έρευνες σε πειραματόζωα ενώ οι κλινικές δοκιμές για την πρόληψη των συνεπειών των εμφραγμάτων αναμένεται να αρχίσουν στην επόμενη διετία.

Κλινικές δοκιμές

Οι ερευνητές δηλώνουν ωστόσο αισιόδοξοι για την έκβαση των κλινικών δοκιμών αφενός επειδή τα πειραματικά αποτελέσματα ήταν τόσο ενθαρρυντικά και αφετέρου επειδή υπάρχει αρκετός χρόνος για την πρώτη χορήγηση της ένεσης. «Και το πιό αργό ασθενοφόρο του κόσμου θα φέρει τον ασθενή στο νοσοκομείο μέσα σε 12 ώρες» δήλωσε χαρακτηριστικά ο καθηγητής Βίλχελμ Σβέμπλε που ηγείται της έρευνας.

Bήμα Science

Newsroom ΔΟΛ

Πώς τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα παράγουν νέους νευρώνες

Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο

Έρευνα σε βλαστικά κύτταρα του εγκεφάλου φαίνεται να απαντά στο μυστήριο του πώς τα αντικαταθλιπτικά προάγουν το σχηματισμό νέων νευρώνων. Τα πειράματα έδειξαν ότι τα φάρμακα επιδρούν σε μια πρωτεΐνη, η οποία σχετίζεται με την αντίδραση στο στρες και θα μπορούσε να γίνει κι αυτή με τη σειρά της στόχος για νέες φαρμακευτικές θεραπείες.

Σύμφωνα με προηγούμενες μελέτες, οι ασθενείς με κατάθλιψη συχνά παρουσιάζουν μείωση στο σχηματισμό νέων νευρώνων στον ιππόκαμπο, μια περιοχή που σχετίζεται με τη μνήμη και τη μάθηση. Η μείωση αυτή έχει μάλιστα προταθεί ως εξήγηση για την εξασθενημένη μνήμη και την πεσμένη διάθεση που προκαλεί η ασθένεια.

Πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει επίσης ότι τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα επιταχύνουν το σχηματισμό νέων νευρώνων στον ιππόκαμπο και τελικά επαναφέρουν το μέγεθός του σε κανονικά επίπεδα. Αυτό φαίνεται να ισχύει τόσο με τα νεώτερα αντικαταθλιπτικά φάρμακα SSRI (εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης, η κατηγορία στην οποία ανήκει το Prozac) όσο και με την παλαιότερη κατηγορία των τρικυκλικών αντικαταθλιπτικών.

Πώς όμως τα αντικαταθλιπτικά προάγουν το σχηματισμό νέων κυττάρων; Σύμφωνα με τη νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Molecular Psychiatry, τα φάρμακα αυτά ρυθμίζουν τη λειτουργία του υποδοχέα του γλυκοκορτικοειδούς (GR), μιας πρωτεΐνης που εμπλέκεται στην αντίδραση του οργανισμού σε στρεσογόνους παράγοντες.

Η ερευνητική ομάδα, στο Ινστιτούτο Ψυχιατρικής του King's College στο Λονδίνο, πραγματοποίησε την έρευνα σε καλλιέργειες βλαστικών κυττάρων του ιππόκαμπου. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον υποψήφιο διδάκτορα Κρίστοφ Άνακερ, πρόσθεσαν στις καλλιέργειες διάφορα αντικαταθλιπτικά φάρμακα, μεταξύ άλλων το Zoloft της Pfizer.

Όπως δηλώνει ο Άνακερ στο Reuters, τα συμπεράσματα της έρευνας πιθανότατα ισχύουν όχι μόνο για τα SSRI αλλά και για άλλες κατηγορίες αντικαταθλιπτικών, όπως τα νεώτερα SNRI (εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης και νορεπινεφρίνης).

«Τα αντικαταθλιπτικά ενεργοποιούν αυτή την πρωτεΐνη [την GR], η οποία ενεργοποιεί με τη σειρά της συγκεκριμένα γονίδια που μετατρέπουν τα ανώριμα βλαστικά κύτταρα σε ώριμα» εξηγεί ο Άνακερ.

Όπως επισημαίνει, ο υποδοχέας του γλυκοκορτικοειδούς θα μπορούσε στο μέλλον να γίνει μοριακός στόχος για καλύτερα αντικαταθλιπτικά με λιγότερες παρενέργειες.

Newsroom ΔΟΛ

Μείζον πρόβλημα δημόσιας υγείας η μικροβιακή αντοχή στα αντιβιοτικά

Στις 7 Απριλίου, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) εορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα Υγείας, που φέτος είναι αφιερωμένη στη Μικροβιακή Αντοχή στα Αντιβιοτικά.
Ο εορτασμός αυτός έχει ιδιαίτερη σημασία για τη χώρα μας διότι η μικροβιακή αντοχή στα αντιβιοτικά είναι ένα μείζον πρόβλημα δημόσιας υγείας διεθνώς αλλά και, ειδικά, στην Κύπρο και Ελλάδα, όπου η πλειονότητα των μικροβίων, που απομονώνονται στα Νοσοκομεία, είναι ανθεκτικά στα περισσότερα αντιβιοτικά και συνεπώς οι αντίστοιχες λοιμώξεις δύσκολα θεραπεύονται.
Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια η Έλλαδα έχει, λόγω του προβλήματος αυτού, βρεθεί στο στόχαστρο διεθνών οργανισμών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης:
Σημειώνεται ότι έως και το 80% των μικροβίων, που απομονώνονται σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας στα ελληνικά νοσοκομεία, είναι ανθεκτικά σχεδόν σε όλες τις ομάδες αντιβιοτικών.
Η Ελλάδα είναι η μοναδική Ευρωπαϊκή χώρα όπου η πανανθεκτική Klebsiella έχει πλέον σε μεγάλη έκταση εγκατασταθεί στα Ελληνικά Νοσοκομεία.
Υπάρχουν τουλάχιστον 10 δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά, όπου συζητείται η διασπορά από τη χώρα μας μικροοργανισμών σε ευρωπαϊκά νοσοκομεία (μέσω ασθενών που διακομίστηκαν από την Ελλάδα σε νοσοκομεία της Β.Ευρώπης) με επακόλουθο την πρόκληση επιδημικού επεισοδίου εκεί.
Επακόλουθο αυτού, οι ασθενείς από την Ελλάδα πλέον υφίστανται (χρονοβόρο) έλεγχο πριν εισαχθούν σε νοσοκομεία της Ολλανδίας, της Γερμανίας, των Σκανδιναβικών χωρών.
Στην Κύπρο και Ελλάδα, επίσης παρατηρείται η μεγαλύτερη κατά κεφαλή κατανάλωση αντιβιοτικών.

 Επισημαίνεται ότι η μικροβιακή αντοχή και οι νοσοκομειακές λοιμώξεις, παρόλο που γενικά συνδέονται με την υπερκατανάλωση αντιβιοτικών, έχει διεθνώς αποδειχθεί ότι σχετίζονται άμεσα με την ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών στο νοσοκομείο και γενικά αποτελούν δείκτη επάρκειας:

• Των διαδικασιών ελέγχου λοιμώξεων (π.χ. πλύσιμο χεριών αλλά και διαθεσιμότητα των σχετικών υποδομών)
• Της κατανομής του νοσηλευτικού προσωπικού
• Της κατά το δυνατόν ελάττωσης χρόνου νοσηλείας δια του συγχρονισμού των διαδικασιών (χειρουργεία, αναμονές για απεικονιστικές εξετάσεις κλπ)
• Γενικά της οργάνωσης και λειτουργίας του Νοσοκομείου

Η γενικότερη στάση της κοινωνίας (πχ ρόλος των ΜΜΕ στην ενημέρωση του πληθυσμού), η στάση του πληθυσμού στην πολυφαρμακία κλπ, αποτελούν επίσης παραμέτρους στην διαμόρφωση του προβλήματος.
Σημαντικό παγκόσμιο ζήτημα επίσης, που επιτείνει το πρόβλημα, είναι το γεγονός ότι οι φαρμακευτικές εταιρείες πλέον δεν επενδύουν στην ανακάλυψη νέων αντιβιοτικών, με αποτέλεσμα πλέον να υποχωρούμε στην προ των αντιβιοτικών περίοδο και, λοιμώξεις που προ 10ετίας θεραπεύονταν, πλέον να μη θεραπεύονται.
Ο ΠΟΥ για την αντιμετώπιση της μικροβιακής αντοχής, καλεί τα κράτη και τις κυβερνήσεις να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα Δημόσιας Υγείας, προβάλλοντας τους εξής άξονες-προτεραιότητες:

• Ανάγκη για πολιτική δέσμευση για την αντιμετώπιση του προβλήματος
• Εφαρμογή συστημάτων επιτήρησης
• Λελογισμένη χρήση αντιβιοτικών
• Διαπίστευση της ποιότητας των φαρμάκων
• Αποτελεσματικός έλεγχος των λοιμώξεων
• Ενίσχυση της έρευνας

Ειδικά με την ανάγκη για πολιτική δέσμευση για την αντιμετώπιση του προβλήματος, ο ΠΟΥ αναγνωρίζει ως βασική προϋπόθεση για την επίλυση του προβλήματος αυτού (όπως άλλωστε και κάθε προβλήματος Δημόσιας Υγείας) την πολιτική δέσμευση, δηλαδή την έμπρακτη αναγνώριση της σοβαρότητας του προβλήματος από την κοινωνία και τους φορείς της (πολιτική ηγεσία αλλά και φορείς όπως ιατρικοί, φαρμακευτικοί, κτηνιατρικοί σύλλογοι, φαρμακοβιομήχανοι, σύνδεσμοι οικονομολόγων υγείας, νοσηλευτικοί σύλλογοι, οικονομολόγοι υγείας κλπ).

Σημαντικές παραμέτροι της μικροβιακής αντοχής απότελούν:

• Η παρουσίαση των πλέον πρόσφατων δεδομένων για την έκταση του προβλήματος.
• Ο ρόλος της μικροβιακής αντοχής στις νοσοκομειακές λοιμώξεις και η συσχέτιση της με διοικητικές και οικονομικές παραμέτρους στη χώρα μας.
• Ο ρόλος των ΜΜΕ στη Δημόσια Υγεία και ειδικότερα στο πρόβλημα της μικροβιακής αντοχής και των νοσοκομειακών λοιμώξεων.