«Το 1978», συνέχισε ο καθηγητής, «αναγκάστηκε ο ΠΟΥ να παρέμβει στην όξυνση των ανισοτήτων και να αποφασίσει νέες παραμέτρους που δυστυχώς επανεξετάζουμε σήμερα».
Είπανε τότε οι υπουργοί στη συνδιάσκεψη της Αλμα Ατα: «Η ανισότητα στην υγεία του πληθυσμού είναι πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά απαράδεκτη. Η προαγωγή και προάσπιση της υγείας του πληθυσμού είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη βιώσιμη κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη. Η προάσπιση της υγείας προσλαμβάνεται πλέον σαν βασικός μηχανισμός βιώσιμης ανάπτυξης της κοινωνίας». Η υγεία, δηλαδή, λέει ο ομιλητής, δεν είναι πιά ένα υποπροϊόν της ανάπτυξης αλλά ο στόχος. Ο ΠΟΥ δηλώνει ότι «οι κυβερνήσεις έχουνε την ευθύνη για την επίτευξη ενός επιπέδου υγείας για τον πληθυσμό τους, με υπηρεσίες που θα οδηγούν σε μια κοινωνικά και οικονομικά παραγωγική ζωή. Η υγεία είναι η βάση και το κλειδί γι’ αυτό είναι η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ)». Αυτή είναι η βασική φροντίδα και στηρίζεται σε πρακτικές επιστημονικά τεκμηριωμένες, σε κοινωνικά αποδεκτές μεθόδους και τεχνολογία, καθολικά διαθέσιμες για άτομα και οικογένειες με βασική συμμετοχή της κοινότητας στο σχεδιασμό τους. Η ΠΦΥ οργανώνει την υγεία αλλά και την ανάπτυξη στην κάθε κοινότητα. «Η εφαρμογή αυτής της πολιτικής στις γειτονιές της πόλης και στα χωριά της Ελλάδας, πέρα από τη διατήρηση της καλής υγείας του κάθε τοπικού πληθυσμού, θα δημιουργούσε νέες θέσεις εργασίας, ενώ θα ήταν μοχλός ανάπτυξης που θα εμπόδιζε και τη φυγή από την επαρχία».
Η ΠΦΥ είναι το πρώτο επίπεδο επαφής του πληθυσμού με το ΕΣΥ και κάνει ακριβώς το ανάποδο από το νοσοκομείο. Το νοσοκομείο απαντάει στις ανάγκες ιατρικής περίθαλψης εξ ορισμού. Δημιουργείται και αποτελεί ένα παθητικό αποδέκτη που περιμένει τον άρρωστο και μάλιστα το συγκεκριμένο πάσχον όργανο που καλείται να θεραπεύσει κάθε φορά. Αντίθετα, η ΠΦΥ δεν περιμένει, αλλά πηγαίνει στον άρρωστο. Ενεργητικά καταγράφει και παρεμβαίνει στις ανάγκες του πληθυσμού, ενώ η μορφή που θα έχει θα πρέπει να αντιστοιχεί με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε κοινωνίας οικονομικά και κοινωνικά.
- «Ενα παράδειγμα ΠΦΥ ήταν ο θεσμός του ξυπόλητου γιατρού στην Κίνα. Εκεί υπήρχε μεγάλη θνησιμότητα στα παιδιά. Σκέφτηκαν να εκπαιδεύσουν έναν κάτοικο σε κάθε περιοχή και τον εξειδίκευαν στις τοπικές ανάγκες. Εδειχνε για παράδειγμα πώς να καθαρίζουν το νερό και έκανε στα παιδιά εμβόλια. Ενα άλλο τέτοιο πετυχημένο μοντέλο δημιούργησε η Κούβα καταφέρνοντας, ενώ είναι από τις φτωχότερες χώρες, να έχει καλύτερους δείκτες υγείας από την Ευρώπη. Είναι δηλαδή θέμα πολιτικής βούλησης» εξηγεί ο κ. Μπένος.
- Η ΠΦΥ προάγει την αυτοδυναμία της υγείας του ατόμου και της κοινότητας. «Οι ανάγκες ορίζονται από τα χαρακτηριστικά της κάθε κοινωνίας με τη συμμετοχή μιας τοπικής διεπιστημονικής ομάδας (και όχι αποκλειστικά ενός γιατρού) με συνευθύνη, συζήτηση και αλληλοαναγνώριση».
Στην Αλμα Ατα κλήθηκαν όλες οι χώρες να εφαρμόσουν αυτήν την πολιτική με συνεργασία και καλύτερη αξιοποίηση των παγκόσμιων πόρων, σημαντικό τμήμα των οποίων απορροφούσαν οι εξοπλισμοί. «Πόσο επίκαιρο παραμένει αυτό σήμερα», αναρωτιέται ο Α. Μπένος. «Ενα μιράζ το χρόνο να μας έδινε το υπουργείο, θα είχαμε καλύτερες υπηρεσίες υγείας».
«Η ΠΦΥ προϋποθέτει τις συνεχείς σχέσεις της διεπιστημονικής ομάδας αλλά και την εμπλοκή του τοπικού πληθυσμού. Αρα πληθυσμιακή προσέγγιση, συμμετοχή, εκτίμηση των αναγκών υγείας, συνέχεια, συνέπεια, πρόσβαση, κάρτα υγείας και ιστορικό ασθενειών για τον καθένα ώστε γρήγορα και αποτελεσματικά να παρέχονται οι κατάλληλες φροντίδες». Αυτή είναι η κάρτα υγείας που προβλέπει η ΠΦΥ και που το σχέδιο Αβραμόπουλου μετατρέπει σε πιστωτική κάρτα, όπως θα διαβάσετε στη διπλανή στήλη.
- Οι παρεμβάσεις γίνονται σε όλα τα επίπεδα. Δεν ελέγχεις μόνο τη βλάβη, αλλά και το γιατί δημιουργήθηκε η βλάβη και πώς θα προληφθεί. Για παράδειγμα, θεραπεύεις μια διάρροια, αλλά μετά ελέγχεις μήπως φταίει το νερό ή η αποχέτευση. Προλαμβάνεις με αγωγή για ατομική υγιεινή και εμβολιασμούς και τέλος φροντίζεις το σύστημα ύδρευσης και την αποχέτευση. Η συνέχεια είναι η πρόληψη και η προαγωγή υγείας με τη θεραπεία. Αυτή είναι και η ολότητα της ΠΦΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου